ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔မေတြ႔ခ်င္

Tuesday, April 7, 2009

နားခိုရာမဲ့ ႏွလံုးအိမ္


ခံစားခ်က္ေတြအလယ္
ေသခ်ာမႈေတြလမ္းေပ်ာက္
ဒီအေတြးေတြၾကားထဲမွာ
ႏွလံုးသားေလးမြန္းၾကပ္ေနတယ္။

အျပာေရာင္တိမ္တစ
အျဖဴေရာင္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
အထီးက်န္စြန္ကေလးလို
ႏွလံုးအိမ္ေလး ရြက္လြင့္ေနတယ္။

ငါ သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တဲ့
စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ အနမ္းတစ္ပြင့္
ဒါဏ္ရာေတြကို တယုတယပြတ္သပ္လို႔
ယံုၾကည္မႈေတြရဲ႕ မပီမသၿငီးျငဴသံ ၾကားလိုက္မိတယ္။

အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြကို
ငါ ဘယ္လိုအမိန္႔ေပးရမလဲ….။
မ်က္ရည္ေတြရဲ႕သစၥရွိမႈကိုေရာ
ငါ ဘယ္လိုေဖ်ာက္ဖ်က္ရက္မွာလဲ…..။
တကယ္ေတာ့ေလ
မင္းဟာ သူတုိ႔ရဲ႕အရွင္သခင္ပါ။

ေရစိုသြားတဲ့စကၠန္႔တစ္ခု

တခဏေလးငါေမ့ေမ်ာခဲ့တယ္

ၿပီးေတာ့ က်ဆံုးခဲ့ျပန္တယ္

အရင္တခ်ိန္ ဧပရယ္ေႏြရဲ႕ စကၠန္႔တစ္ခုေအာက္မွာေပါ့။


ေရေတြစိုတဲ့ အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔အတူ

အလြမ္းေတြေရာက္လာခဲ့တာ အမွတ္တမဲ့

က်ဆံုးေတာ့မယ့္ ခ်စ္ျခင္းေတြကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး

ခုေတာ့ ေန႔စြဲေလးေတြက ဒါဏ္ရာေတြျပည့္လို႔။


ေသဆံုးေနတဲ့ရြက္ေကြေတြလို

ကိုယ့္အလြမ္းေတြဟာ အဆိပ္မဲ့ေနေပမယ့္

စြဲလမ္းျခင္းေတြကိုျမတ္ႏိုးတဲ့

ကိုယ့္ခ်စ္ခ်င္းေတြဟာ အဆိပ္သင့္ခဲ့ၿပီ


အဆံုးမရွိမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြကို

မင္း မျမင္ခဲ့တာလား…….

အလြမ္းေတြရဲ႕တီးတိုးငိုသံကိုေရာ

မင္း မၾကားခဲ့မိဘူးလား…..

ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေလ တခဏေလးပဲျဖစ္ျဖစ္

ေရစိုေနတဲ့ မင္းရဲ႕အၿပံဳးတစ္ပြင့္

ဒီဧပရယ္မွာ စြန္႔ၾကဲလွည့္ပါဦး ေကာင္ေလးရယ္။